من قاسم مجنونم کز عشق حسین مستم
امّید همه دلها شمشیر پدر دستم
من عبد عمو باشم تا جان به بدن دارم
از بهر حسین جنگم تا سر به بدن دارم
می جنگم و می جنگم از بهر تو ثار الله
گردد به فدای تو داداش من عبدالله
سیرم دگر از دنیا وز جور و جفای آن
امید و ندارم من بر خلق و وفای آن
آمال سم اسبان گردیده تن پاکم
زیبا و منم مردم دلگیر از این خاکم
|
|
