تاریخ دارای وجدانی ظریف و منصف است که واقعیات را عیناً در خود ثبت و ضبط می کند و مشت محکمی به دهان باطل می کوبد.

مرحوم آیتی در کتاب بررسی تاریخ عاشورا یکی از اندرزنامه ها ی یکی از خلفای عباسی را می آورد که در عین زیبایی تاریخ ان را نپذیرفته ولی سخنان بعضاً دو کلمه ای ائمه ی اطهار را به عنوان زبده ترین نصایح در خود جا داده است.

هنوز پس از قرن ها تاریخ به امام حسین علیه السلام ارادت نشان می دهد و به یزید لعن و نفرین می فرستد.

پس مطالعه ی تاریخ کربلا گامی موثر در جستجوی حقیقت است. جالب است ک هر کس از یک منظر به این واقعه نگاه کرده است و هرگز عاشورا به یک بعد تلخیص نشده است.

باید ما در این شب ها که مجالس روضه و عزا  برپاست بیشتر ازکربلا بدانیم. از قیام، اهداف امام بیشتر بدانیم. باید بر معرفتمان از امام حسین علیه السلام بیشتر بیفزاییم. باید بیشتر بهره ببریمز

حیف است که گاندی بهره ببرد و ما که شیعه ایم نه. حیف است که فلان کافر ،فلان ارمنی بهره ببرد ما نه. . . .